وکیل تامین خواسته
برای مشاوره حقوقی رایگان با وکیل تامین خواسته با شماره ۰۹۱۵۵۲۳۱۱۳۱ تماس داشته باشید
تفاوتهای ماهیتی و شکلی تامین خواسته با دستور موقت چیست؟
الف- در تعریف و تفاوت ماهیتی تامین خواسته از دستور موقت میتوان به طور خلاصه چنین بیان کرد:
تامین خواسته: درخواستی از محکمه برای توقیف اموال خوانده دعوا قبل از رسیدگی و صدور حکم قطعی در عصر خاص
به منظور استفاده از آن مال توقیفی در زمان اجرای حکم قطعی است به عبارت دیگر تامین خواسته با اصل خواسته دعوا
مرتبط و موثر است و نوعی درخواست رسیدگی اولیه جهت توقیف اموال خوانده به منظور حفظ اطمینان در رسیدن سریع
اصل خواسته محکوم به در زمان اجرای حکم قطعی است بدین خاطر است که اگر خواسته اصلی دعوا عین معین و قابل
توقیف باشد در تامین خواسته باید همان مال توقیف گردد.
دستور موقت : درخواست رسیدگی فوری از محکمه به منظور من عمل یا انجام عمل و توقیف مال جهت پیشگیری از حدوث
موانع در زمان اجرای حکم قطعی و پیشگیری از اضرار بیشتر است دستور موقت با اصل خواسته دعوا مرتبط و موثر
نیست به عبارتی من عمل یا انجام عمل یا توقیف مال طی دستور موقت هیچگونه اثری در اصل خواسته دعوا نخواهد
داشت.
برای تبیین بهتر تفاوت ماهیتی آن دو مثال ذکر می شود: در دعوای مطالبه وجه با درخواست تامین خواسته اموال خوانده
را توقیف می کنید تا در زمان قطعیت حکم نگران نباشید که خوانده اموالش را از دسترس خارج کند و از طریق همان اموال
توقیفی محکوم به را طی تشریفات قانونی وصول میکنید.
در دعوای استرداد ضمانت نامه بانکی دستور موقت مبنی بر منع کارسازی وجه ضمانت نامه توسط بانک صادر کننده را
مطرح میکنید یا در دعوای الزام به سند رسمی ملک دستور موقت جهت جلوگیری از نقل و انتقال ملک را مصرف می کنید
تا مبادا خوانده دعوا ملک را به دیگری منتقل و مانع تنظیم سند رسمی در زمان اجرای حکم قطعی گردد.
توقیف مال در دستور موقت برخلاف توقیف مال در تامین خاص به منظور وصول محکوم به نیست بلکه توقیف مال به
منظور پیشگیری از ازدیاد ضرر به خواهان و یا فراهم کردن رفع موانع عملی اجرای محکوم به هست به طور مثال در
خواسته الزام به فک پلاک دستور موقت از طریق توقیف ماشین یا به جهت پیشگیری از زیاد ضرر به خواهان به علت
ارتکاب تخلفات رانندگی و یا به علت امکان عملی اجرای فک پلاک در زمان قطعیت حکم است.
ب- تفاوت های شکلی آندو به اجمال عبارتند از:
۱ -در تامین خواسته احراز فوریت لازم نیست ولی در دستور موقت لازم است.
۲ -در تامین خواسته نوع خسارت احتمالی باید وجه نقد باشد ولی در دستور موقت چنین نیست و تامین می تواند غیر
وجه نقد باشد.
۳ -صدور و اجرای تامین خواسته نیاز به تایید رئیس دادگستری نیست ولی اجرای دستور موقت نیاز به تایید رئیس
دادگستری است.
۴ -دستور موقت شفاهی هم قابل طرح است ولی تامین خواسته چنین نیست.
۵ -تقدیم دادخواست مطالبه خسارت ناشی از صدور قرار تامین خواسته باید ظرف ۲۰ روز از زمان ابلاغ صدور رای قطعی
بطلان دعوای اصلی باشد ولی در دستور موقت این مدت ۳۰ روزه است و الا با سپری شدن مواد فوق خسارت احتمالی
سپرده شده آزاد می شود.
۶ -تامین خواسته ظرف ۱۰ روز قابل اعتراض است در دادگاه صادرکننده ولی دستور موقت مستقلا قابل اعتراض نیست.
۷ -تامین خاصه در دادگاهی که صالح رسیدگی به اصل دعوا است باید مطرح شود حال آنکه در دستور موقت چنین نیست.
۸ -در تامین خواسته خواهان باید ظرف ۱۰ روز از زمان صدور تامین اصل دعوا را مطرح کند و در دستور موقت این مدت ۲۰
روزه است.
برای مشاوره حقوقی رایگان با وکیل تامین خواسته با شماره ۰۹۱۵۵۲۳۱۱۳۱ تماس داشته باشید
درخواست مشاوره حقوقی رایگان
اطلاعات خود را از طریق فرم زیر ارسال کنید، با شما تماس میگیریم.