وکیل ازدواج موقت در مشهد
برای درخواست وکیل ازدواج موقت تماس بگیرید ۰۹۱۵۵۲۳۱۱۳۱ و ۰۹۱۵۱۸۲۴۶۸۸
گروه وکلای آریامهر
دعاوی قابل طرح ازدواج موقت
حال سؤال این است که در خصوص ازدواج موقت چه دعاوی قابل طرح می باشد در این نوشته به صورت اختصاری به تشریح آن خواهیم پرداخت.
گفتار اول: دعوای اثبات یا انکار زوجیت
اساسی ترین دعوایی که در ازدواج موقت طرح میشود دعوایی تحت عنوان اثبات زوجیت یا انکار آن است همان طوری که توضیح دادیم ثبت واقعه ازدواج موقت الزامی نیست و این راهکار سوءاستفاده را برای اطراف عقد على الخصوص زوج فراهم نموده تا با ادعای عدم وجودرابطه زوجیت از تکالیف قانونی خود از جمله پرداخت مهریه یا نفقه در صورت شرط شدن شانه خالی کند در این حالت زوجه باید برای رسیدن به این حقوق دادخواستی مبنی بر اثبات زوجیت به دادگاه ذی صلاح تقدیم نماید البته عکس آن هم زمانی مصداق پیدا می کند که زوجه به خاطر مسائلی مدعی انکار زوجیت بشود در این صورت طرح دعوای اثبات زوجیت از سوی زوج نیز امکان خواهد داشت.
به یاد داشته باشیم ثبت یا انکار رابطه زوجیت مسئله خیلی مهمی بوده که در صورت ادعای خلاف واقع بودن عنوان مجرمانه داشته و مرتکب مطابق ماده ۵۲ قانون خانواده قابل مجازات است:
«هرکس در دادگاه زوجیت را انکار کند و سپس ثابت شود این انکار بی اساس بوده است یا برخلاف واقع با طرح شکایت کیفری یا دعوای حقوقی مدعی زوجیت یا دیگری شود به حبس تعزیری درجه شش و یا جزای نقدی درجه شش محکوم می شود. این حکم در مورد قائم مقام قانونی اشخاص مذکور نیز که با وجود علم به زوجیت، آن را در دادگاه انکار کند یا علی رغم علم به عدم زوجیت با طرح شکایت کیفری یا دعوای حقوقی مدعی زوجیت گردد، جاری است.»
وکیل ازدواج موقت در مشهد
گفتار دوم: دعوای ابطال نکاح موقت
در صورتی که شرایط اساسی عقد نکاح موقت در زمان تشکیل عقد نکاح رعایت نشود از جمله مهریه برای عقد موقت در مشهد معین نگردد به تصریح قانون مدنی از موجبات بطلان عقد محسوب و هر یکی از طرفین می توانند ابطال آن را از دادگاه خانواده بخواهد.
گفتار سوم: دعوای الزام زوجه به بذل مدت
یکی از دعاوی که ممکن است زوجه علیه زوج طرح کند دعوای الزام به بذل مدت از سوی زوج می باشد این دعوا زمانی موضوعیت پیدا می کند که مدت در ازدواج موقت طولانی تعیین گردد لیکن دوام زوجیت موجب عسر و حرج زوجه باشد هرچند در این خصوص تصریحی در قانون خانواده یا قانون مدنی وجود ندارد؛ لیکن به طریق قاعده اولی می توان گفت که وقتی مقنن اجازه قطع شدن علقه زوجیت دائمی را تجویز نموده باید این اذن و اجازه با وحدت ملاک از موارد شرایط آن (عسر و حرج) در ازدواج موقت نیز وجود داشته باشد هرچند شرایط و تشریفات آن متفاوت باشد؛ چرا که آنچه در این مهم مینماید عامل و سبب پایان دهنده به وضعیت عسر و حرج است نه نحوه خواسته بنابراین در ازدواج دائم «صدور حکم طلاق و گواهی عدم سازش» عامل انقطاع می باشد لیکن در ازدواج موقت که متکی به مهلت می باشد «بذل مدت» که باید از سوی زوجه صورت پذیرد رابطه زوجیت را به پایان می رساند.
درخواست مشاوره حقوقی رایگان
اطلاعات خود را از طریق فرم زیر ارسال کنید، با شما تماس میگیریم.