وکیل اثبات نسب در مشهد
برای درخواست وکیل اثبات نسب در مشهد با شماره ۰۹۱۵۵۲۳۱۱۳۱ تماس بگیرید و از مشاوره رایگان با وکیل اثبات نسب در مشهد توسط وکلای گروه وکلای آریامهر برخوردار شوید.
اثبات نسب:
برای روشن شدن این بحث ابتدا نسب طفل را به مادر و ( وکیل اثبات نسب در مشهد )
سپس انتساب او را به پدر جداگانه مطرح می سازیم :
اثبات نسب مادری :
اثبات نسب مادری تابع احکام عمومی دالیل اثبات دعوی ( وکیل اثبات نسب در مشهد )
است پس کسی که می خواهد نسب مشروع خود را به
زنی شوهر دار اثبات کند باید دلیلی بیاورد که فرزند آن
زن است این دلیل نیز گاه ناظر به دو امر گوناگون می
شود: زایمان زن و انطباق فرزندی که به دنیا آورده
است با مدعی نسب.
حاملگی و زایمان در شمار وقایع خارجی مانند تولد و
مرگ و تصادم دو اتومبیل قرار دارد و با هر دلیلی از
جمله شهادت و امارات نیز قابل اثبات است با وجود این
چون اثبات نسب ویژگیهایی دارد که اجرای قواعد
عمومی درباره آن به سادگی امکان پذیر نیست اعتبار
مهمترین دالیلی را که به طور معمول در این گونه
دعاوی به کار می رود بررسی می کنیم:
سند والدت شناسنامه
شناسنامه متداول ترین دلیلی است که برای اثبات نسب
به دادگاه ارائه می شود این سند به طور معمول در
اختیار همه فرزندان مشروع قرار دارد. خال باید دید این
سند از چه اعتباری برخوردار است و نیروی اثبات
کننده آن تا چه مبزان است ؟
شناسنامه در واقع رونوشت سند والدت است که از
طرف مامور ثبت احوال به اشخاص داده می شود و به
همین جهت اعتبار آن تابع سند اصلی است.والدت طفل
به طور معمول از طرف پدر و مادر و به استناد گواهی
قابله یا بیمارستانی اعالم می شود که کودک را به دنیا
می آورد این اعالم را مامور سجل احوال در دفاتر ویژه
ثبت و بر مبنای برگ والدت صادر می کند که مبنای
شناسنامه قرار می گیرد و هر گاه گواهی قابله و
بیمارستان همراه با اعالم نباشد دو نفر شاهد نیز برای
پذیرش اعالم ضرورت دارد.
شناسنامه بیگمان سند رسمی است زیرا نزد مامور صالح
تنظیم می شود به همین دلیل همه مراجع رسمی و
دادگاهها آن را می پذیرند و برای اثبات مطالبی که در
آن نوشته شده است دلیل دیگری نمی خواهند.
شهادت و امارات
بر طبق قواعد عمومی شهادت می تواند تمام ارکان نسب
را اثبات کند با وجود این چون تمیز اعتبار شهادت با
دادگاه است و دادرس اجباری به تایید مفاد گواهی ندارد
در عمل نیز در صورتی برای دادگاه نسبت به صحت
شهادت به ویژه در این گونه امور قطع یا ظن قوی پیدا
می شود که قراین دیگری نیز آن را تایید کند.
برای اثبات نسب مادری اماره خاصی وجود ندارد ولی
به دو اماره بیش از همه تکیه می شود:
ا- نظر کارشناس در مورد تجزیه خون
۲ -زندگی مدعی نسب با خانواده ای که خود را منسوب
بدان می داند و ارائه او به عنوان فرزند خانواده هر چند
که تصریح بدان نشود.
اقرار
نسب با اقرار نیز اثبات می شود و این تنها موردی است
که قانون مدنی درباره آن حکم خاص دارد. احکام و آثار
اقرار به نسب به طور معمول در مورد پدر مطرح می
شود ولی باید دانست که مفاد ماده ۳۲۲۱ قانون مدنی در
اثبات نسب مادری نیز اجرا می شود و ارتباط کامل
نسب مشروع مادری و پدری باعث شده است که
قانونگذار بی هیچ قیدی دراین باره حکم کند و گاه نیز به
دلیل شایع بودن دعاوی مربوط به نسب پدری تنها به
بیان قواعد اثبات این نسب بپردازد.
اثبات نسب پدری:
برخالف نسب مادری که بر مبنای امور محسوس و
آشکار قابل اثبات است نسب پدری را به دشواری می
توان احراز کرد زیرا مدعی نسب باید ثابت کند که
محصول نزدیکی مادرش و شوهر او است و در این راه
هیچ سند و شاهدی به کار نمی آید. با تجزیه خون پدر و
مادر و مدعی نسب نیز رابطه پدر و فرزندی اثبات نمی
شود پس ناچار بایستی قانونگذار در این دعوی دخالت
کند و به یاری اماره قانونی راهی برای این مشکل
خانوادگی بیندیشد.
در اسالم بر طبق خبر الوالد للفراش و للعاهر الحجر
کودک متولد در زمان زوجیت را از آن شوهر دانسته
شده است که جز از راه لعان نمی توان خالف آن را
اثبات کرد مگر اینکه دالیل اقامه شده تنها ایجاد ظن نکند
و ذهن برخالف مفاد اماره به قطع برسد در قانون مدنی
ایران نیز قاعده فراش در زمره امارات قانونی آمده
است.
گذشته از این اماره اقرار به نسب نیز در زمره دالیلی
است که به طور معمول در دعاوی اثبات نسب مورد
استناد قرار می گیرد.
اماره فراش
بر طبق ماده ۳۳۱۱ قانون مدنی : طفل متولد در زمان
زوجیت ملحق به شوهر است مشروط بر اینکه از تاریخ
نزدیکی تا زمان تولد کمتر از شش ماه و بیشتر از ده ماه
نگذشته باشد.
از بخش نخست این ماده استفاده می شود که قانون گذار
تولد در دوران زناشویی را نشانه انتساب طفل به شوهر
دانسته است ولی با مالحظه بخش دوم آن و شرطی که
برای الحاق طفل مقرر داشته است بخوبی بر می آید که
آنچه در این زمینه اعتبار دارد تاریخ آبستنی مادر است
قانون حملی را که در دوران زوجیت به وجود آمده است
منسوب به شوهر می داند منتها چون تاریخ آبستن شدن
مادر را با هیچ دلیل خارجی نمی توان اثبات کرد و گاه
زن و شوهر نیز درباره آن تردید دارند تولد طفل و
فاصله آن با نزدیکی زن و شوهر نشانه ایجاد حمل قرار
داده شده است بنابراین ماده ۳۳۱۱ در واقع حاوی دو
اماره است :
۳ -طفلی که در فاصله بین شش تا ده ماه از تاریخ
وقوع نزدیکی بین زن و شوهر به دنیا می آید
محصول آن نزدیکی است.
۲ -چنین طفلی منسوب به شوهر است زیرا فرض
می شود که زن وفادار به شوهر است و با مرد
دیگر رابطه جنسی ندارد.
اقرار به نسب
اقرار در صورتی واقع می شود که قصد اقرار کننده به
وسیله ای اعالم گردد نیات درونی تا جنبه بیرونی نیابد
و همراه با کاشف خارجی نشود به جهان حقوق راه
ندارد .
اقرار به نسب نیز تابع همین قاعده است و باید به وسیله
لفظ یا نوشته یا اشاره اعالم شود.
وسایلی که برای اعالم اراده به کار می رود ممکن است
به قصد اخبار به حق باشد مانند اینکه پدری در وصیت
نامه خود بنویسد که دارای فرزندی است یا برای گرفتن
شناسنامه نزد مامور ثبت احوال خود را پدر نوزاد
معرفی کند همچنین ممکن است از اعمالی که شخص به
منظور دیگری انجام می دهد اقرار او به نسب استنباط
شود.
برای درخواست وکیل اثبات نسب در مشهد با شماره ۰۹۱۵۵۲۳۱۱۳۱ تماس بگیرید و از مشاوره رایگان با وکیل اثبات نسب در مشهد توسط وکلای گروه وکلای آریامهر برخوردار شوید.
درخواست مشاوره حقوقی رایگان
اطلاعات خود را از طریق فرم زیر ارسال کنید، با شما تماس میگیریم.